Kader miydi seni zamansız bana getiren, ya da ben miydim seni beklerken kaderi bahane eden. Senin sevgin mi bana seni özleten, yoksa ben miyim seni böyle umarsızca, sebepsizce seven. Dönüş olmaz bilirsin, gitti artık o giden, arasan da sorsan da yok hiçbir neden.
Ağlayan yalnızlığımda, kirpiklerimin ucundan süzülen gözyaşlarımdasın, gece olup ışıklar sönse de sen ...benim söndüremediğim aydınlığımdasın. Biliyorum ki hep yanımdasın, ama ben seni olmadı göremiyorum, kaybolmaya yüz tutsa da umutlarım ben yine inatla seni arıyorum, buradasın biliyorum!
Görmüyor hiç kimse! Ben yere dökülen gözyaşlarımı toplarken sessizce.
Her damlası gözyaşımın, ya evrenin uzak bir yerinde, ya da kalabalık bir şehirde insanların arasından kayıp gidiyor sessizce.
Bak! Yine mevsim sonbahar, aynen ben gibi yapraklar sararmış dökülmüş her yere, rüzgar da savrulan yaprak misali, anılarla salınıyorum bende biteviye.
Yorgun düşlerde, yağmur bulutlarından süzülen özlemim gibi.
Hayatta yaşanan her şey bir tesadüf mü acaba diye düşünsek de adam sende! Boş ver gel hele otur şöyle sen odanın bir köşesine, ben de diğer köşesine.
Sen o anlamlı bakışlarınla derinden derine süz beni, bende yorgun bedenimle sarayım seni, elimdeki son sigaramda tükenmek üzere, şöyle derin bir iç çekişle salıvereyim gitsin dert de, keder de.
Topla yüreğindeki bütün cümleleri bakışlarında, hasreti dudaklarında, benli çilelerin benli pişmanlıkların bitsin, dilediğince özgürsün artık, sorularının tüm cevabı sessizliğimde saklı belki de inan bilemiyorum bende.
Ama şunu bilmelisin uğurlarken sonsuza seni aklımda senin peşinden sürüklenip gitti, yüreğim de.
Heyyyy uzak, uzak baktığım, gözlerine bakamadan, saçlarını okşayamadan yattığım, bırak bir rüyayı bir cümleyi dahi paylaşamadan uğruna yandığım.
Yokluğunun sancılarını bedenimde sakladığım, hoşçakal hüznüm, yüreğimi adadığım ömrüm hoşçakal.
İşte yine bir sıcaklık yürüdü bak göğsümde, anlıyorum ki! Sen varsın hala benim yüreğimde. Acıyı öğrendim de, sensizliği öğrenemedim. Sen hayattın ben hayatı kaybettim. Hayat dediğin senin yanında yaşanan anlardır, nefesinin nefesime karışmasıdır, aşktır, hayat sevmektir, sevilmektir, hayat gerektiğinde birilerine yardım edebilmektir. Hayatın sana verdiklerini yaşama geçirebilmektir, gerektiğinde gök kuşağının altından geçireceğin hayaller üretebilmektir. Öğrendiklerinizi uygulayabilmektir ve hala hayatın anlamını sizde öğrenemediyseniz!
Yaşamıyorsunuz demektir.
MERYEM ALTINLAYA YAZGAN
Yaşamak fırsattır yararlanmayı bil. Yaşamak güzelliktir, kıymetini bil. Yaşamak mutluluktur, tatmayı bil. Yaşamak rüyadır, gerçekleştirmeyi bil. Yaşamak görevdir, tamamlamayı bil. Yaşamak servettir, korumayı bil. Yaşamak aşktır, sevgidir, keyfini çıkarmayı bil. Yaşamak hüzündür, aşmayı bil. Yaşamak şarkıdır, söylemeyi bil. Yaşamak mücadeledir, kabullenmeyi bil. Yaşamak trajedidir, göğüslemeyi bil. Yaşamak maceradır, göze almayı bil. Yaşamak şanstır, kullanmayı bil. Yaşamak çok kıymetlidir, uğruna savaşmayı bil. Rahibe Teresa
Ağlayan yalnızlığımda, kirpiklerimin ucundan süzülen gözyaşlarımdasın, gece olup ışıklar sönse de sen ...benim söndüremediğim aydınlığımdasın. Biliyorum ki hep yanımdasın, ama ben seni olmadı göremiyorum, kaybolmaya yüz tutsa da umutlarım ben yine inatla seni arıyorum, buradasın biliyorum!
Görmüyor hiç kimse! Ben yere dökülen gözyaşlarımı toplarken sessizce.
Her damlası gözyaşımın, ya evrenin uzak bir yerinde, ya da kalabalık bir şehirde insanların arasından kayıp gidiyor sessizce.
Bak! Yine mevsim sonbahar, aynen ben gibi yapraklar sararmış dökülmüş her yere, rüzgar da savrulan yaprak misali, anılarla salınıyorum bende biteviye.
Yorgun düşlerde, yağmur bulutlarından süzülen özlemim gibi.
Hayatta yaşanan her şey bir tesadüf mü acaba diye düşünsek de adam sende! Boş ver gel hele otur şöyle sen odanın bir köşesine, ben de diğer köşesine.
Sen o anlamlı bakışlarınla derinden derine süz beni, bende yorgun bedenimle sarayım seni, elimdeki son sigaramda tükenmek üzere, şöyle derin bir iç çekişle salıvereyim gitsin dert de, keder de.
Topla yüreğindeki bütün cümleleri bakışlarında, hasreti dudaklarında, benli çilelerin benli pişmanlıkların bitsin, dilediğince özgürsün artık, sorularının tüm cevabı sessizliğimde saklı belki de inan bilemiyorum bende.
Ama şunu bilmelisin uğurlarken sonsuza seni aklımda senin peşinden sürüklenip gitti, yüreğim de.
Heyyyy uzak, uzak baktığım, gözlerine bakamadan, saçlarını okşayamadan yattığım, bırak bir rüyayı bir cümleyi dahi paylaşamadan uğruna yandığım.
Yokluğunun sancılarını bedenimde sakladığım, hoşçakal hüznüm, yüreğimi adadığım ömrüm hoşçakal.
İşte yine bir sıcaklık yürüdü bak göğsümde, anlıyorum ki! Sen varsın hala benim yüreğimde. Acıyı öğrendim de, sensizliği öğrenemedim. Sen hayattın ben hayatı kaybettim. Hayat dediğin senin yanında yaşanan anlardır, nefesinin nefesime karışmasıdır, aşktır, hayat sevmektir, sevilmektir, hayat gerektiğinde birilerine yardım edebilmektir. Hayatın sana verdiklerini yaşama geçirebilmektir, gerektiğinde gök kuşağının altından geçireceğin hayaller üretebilmektir. Öğrendiklerinizi uygulayabilmektir ve hala hayatın anlamını sizde öğrenemediyseniz!
Yaşamıyorsunuz demektir.
MERYEM ALTINLAYA YAZGAN
Yaşamak fırsattır yararlanmayı bil. Yaşamak güzelliktir, kıymetini bil. Yaşamak mutluluktur, tatmayı bil. Yaşamak rüyadır, gerçekleştirmeyi bil. Yaşamak görevdir, tamamlamayı bil. Yaşamak servettir, korumayı bil. Yaşamak aşktır, sevgidir, keyfini çıkarmayı bil. Yaşamak hüzündür, aşmayı bil. Yaşamak şarkıdır, söylemeyi bil. Yaşamak mücadeledir, kabullenmeyi bil. Yaşamak trajedidir, göğüslemeyi bil. Yaşamak maceradır, göze almayı bil. Yaşamak şanstır, kullanmayı bil. Yaşamak çok kıymetlidir, uğruna savaşmayı bil. Rahibe Teresa
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder